نقش آمریکا در تفرقه افکنی در ایران 1320-1332ه.ش/1941-1953م

جنگ جهانی دوم نتایجی همچون سامان یافتن اقتصاد آمریکا، تضعیف قدرت انگلیس، و توجه دولت­های قدرتمند به ایران، به­ دلیل موقعیت استراتژیک و منابع نفتی را به همراه داشت  که برای ایران به  بی­ ثباتی در همه زمینه­ها منجر شد. در 1941-1953/1320-1332، آمریکا و انگلیس با حمایت از دولت­هایی همچون قوام و رزم‌آرا، توسط سیا، بدامن، و عناصر وابسته با انواع اقدامات فرهنگی، به ایجاد تفرقه­ افکنی درگروه­ های مبارز پرداختند. در جریان ملی شدن صنعت نفت و تا زمانی که نیروهای ملی-مذهبی به رهبری آیت ­الله کاشانی و دکتر مصدق با هدف بیگانه­ ستیزی متحد بودند، آنها نتوانستند به اهداف خود برسند؛ اما تفرقة بین آنها باعث شد، آمریکا، دو رقیب بین­ المللی را از تسلط بر ایران کنار زند و سرانجام با کودتای 28مرداد1332/1953 ایران را تحت نفوذ خود درآورد. هدف:  بررسی نقش آمریکا در تفرقه­ افکنی و بحران آفرینی در دورة زمانی1320-1332/1941-1953 می­باشد. فرضیة پژوهش: «سیاست تفرقه­ افکنی بین گروه­‌ها و نهادهای ایرانی ابزاری مؤثر برای رسیدن آمریکا به اهدافش در سال­های مورد بحث بود». یافته­ های پژوهش: با کودتای 28 مرداد، آمریکا توانست رقبای بین­ المللی ­اش را کنار بزند و بر ایران مسلط شود. با توجه به این موضوع می ­توان نتیجه گرفت که تفرقه ­افکنی توسط مخالفان، یکی از کم هزینه ­ترین و درعین­ حال مؤثرترین ابزار برای رسیدن به اهداف است.